හිරේ හිටපු හොරෙක්ට ගෙදරින් තාත්තා එවපු ලියුමක් ලැබුනා.
"පුතේ අපි දැන් ඉන්නේ හෙන අමාරු අඩියක... අක්කරේක ඉඩමක් තිබුනත් වැඩක් නැ
පොළව කොටලා අල ටිකක් වගා කර ගන්නවත් අපිට හයි හත්තියක් නැ. උඹලගේ අම්මයි
මායි ඒ තරමට අබලන්... උඹවත් හිටියනන් කොච්චර හොඳද... ඒ කාලේ මේ වත්ත කොටලා
ඉවර කරන්න උඹටනන් දවසක්වත් ගත වුනේ නැ."
තාත්තට හැරෙන තෑපැලෙන් පිළිතුරු ලැබුනා.
"තාත්තේ... දෙයියන්ගේ නාමෙට ඔය වත්තට අඩියක්වත් තියන්න එපා ඔන්න... මන් ඔය
වත්ත පුරා තුවක්කු, ඩප්පි, අත් බොම්බ, ගෝනි ගනන් වළලලයි තියෙන්නේ මන් හිරේ
ඉඳලා ආපුවාම මගේ ගේම් වලට පාවිච්චි කරන්න."
එම ලිපිය ලැබුනු දින රෑ මෙසේ සිදු විය.
"ඇරපිය යකෝ දොර අපි සි අයි ඩී එකෙන්. එකෙක්වත් හෙල්ලෙන්න එපා බාවනවා."
සී අයි ඩී එකේ අය රෑ එලි වෙනකල් වත්ත කොටලා අනිත් පැත්ත හරවලා බැලුවත්
තුවක්කුවත් තියා හිස් පතුරං කොපුවක්වත් හොයාගන්න බැරි වු තැන හතර වටේටම බැන
බැන ආපහු ගියා.
තාත්තා ආපහු පුතාට ලියුමක් ලිව්වා.
පොලිසිය ඇවිත් මුළු වත්තම කණපිට හරවලා ගියා... අපි දැන් මොකද කරන්න ඕනෙ පුතේ?
හොරාත් ඒකට පිළිතුරු ලියුමක් ලිව්වා.
"තාත්තේ මට කරන්න පුළුවන් දේ මම කලා, දැන් ඉතින් දෙයියනේ කියලා තාත්තා අර එදා කිව්ව අල ටික හිටව ගන්න..."
No comments:
Post a Comment